جُوئِل شوارتز
طبق مطالعات انجام شده توسط پژوهشگران مرکز “فکر، مغز، و یادگیری” دانشگاه واشنگتن، ارتباط اجتماعی نقش موثری در چگونگی یادگیری زبان کودکان بر عهده دارد
پاتریشیا کول” نورولوژیست دانشگاه واشنگتن طبق تحقیق گروه تحت نظرش بر این باور است که ” نوزادان آمریکایی نه ماهه ای که روزانه کمتر از پنج ساعت به زبان چینی ماندرین گوش کرده اند، توانایی تشخیص واحد های آوایی آن زبان را بیشتر داشته اند. نکته مهم این است که منبع دریافتی زبانی آنها از جمع کسانی بوده است که برای آنها به زبان چینی صحبت می کرده اند
در مطالعه دوم، گروهی دیگر از نوزادان آمریکایی، مشابه همان صحبت ها را در قالب دی وی دی و یا فایل های صوتی تولید شده شنیده بودند اما آنها توانایی بالایی برای تشخیص واحدهای آوایی زبان چینی از خود نشان نداده اند
این شواهد نشان می دهد که قراردادن نوزادان و کودکان در معرض طبیعی زبان از طریق ارتباط با افراد (والدین، پرستار یا مربی) تاثیر بسیار زیادی در جذب زبان توسط کودکان دارد
این یافته ها همچنین بیان گر این مساله است که نوزادان نه ماهه در اولین مواجهه با زبان خارجی می توانند اطلاعات آوایی را در مدت کوتاهی جمع آوری کنند مشروط بر اینکه آواهای زبانی به طور زنده توسط یک انسان تولید شده باشد. باور خانم “کول” بر این است که ارتباط اجتماعی، عامل مهمی در فراگیری زبان است. او می گوید رابطه بسیار نزدیکی بین شفاف و ساده صحبت کردن مادر با فرزند خود و چگونگی تشخیص آواهای او توسط کودک وجود دارد شاید اینجا این گفته مناسبت داشته باشد که “مهم نیست که چه می گویید مهم آنست که چگونه می گویید
بسیاری از مادرها و پدرها به زبان کودکانه با فرزندان خود صحبت می کنند که دارای گام صدایی بالاتر، ریتم آهسته، و لحن اغراق آمیز تری دارد ولی یک منبع زبانی عالی، غنی، و عمیق برای مغز بچه ها فراهم می کند که راه آنها را برای فراگیری زبان هموار می سازد.
خانم کول معتقد است که بچه ها شهروند دنیا متولد می شوند و توانایی آن را دارند که آواهای تمام زبان ها را تشخیص دهند. ولی در شش ماهه دوم زندگی شان، نوزادان بر یادگیری زبان مادری شان تمرکز دارند و توانایی تشخیص آواهایی که برای یادگیری زبان های دیگر مهم هست را از دست می دهند
و در پژوهشی دیگر تعدادی از نوزادان آمریکایی نه ماهه را به مدت 25 دقیقه در روز در طول چهار هفته در معرض زبان طبیعی چینی ماندرین قرار دادند. در طول این مدت، افراد به زبان چینی برای بچه ها کتاب می خواندند، با آنها به زبان چینی صحبت می کردند و با اسباب بازی هایشان بازی می کردند. گروه دیگری همان مراحل را به زبان انگلیسی انجام می دادند. آزمایش “چرخش سر” به سمت صداهای تولید شده به زبان چینی در دو گروه ثابت کرد که همان مدت زمان کوتاه چهار هفته ای که بچه های نه ماهه در معرض ارتباط به زبان چینی بودند، به آواهای تولید شده به زبان چینی واکنش نشان می دادند و سرشان را به آن سمت می گرداندند
خانم “کول” معتقد است که طبق آزمایشات انجام شده، نوزادانی که در معرض زبان ضبط شده و فایل های صوتی قرار گرفته بودند، ماندگاری زبانی آنها کمتر از کودکانی بود که در معرض زبان در محیط طبیعی بودند. در کمال شگفت زدگی گروه اخیر تا 12 روز بعد از آن آزمایش به صداهای تولید شده زبان چینی واکنش نشان می دادند در حالی که کودکانی که در معرض آواهای ضبط شده قرار گرفته بودند، سرشان را به سمت صداهای تولید شده نمی گرداندند. بنابر نتیجه این آزمایش خانم کول بر این باور است که ارائه زبانی که از راه ویدئویی و صوتی صورت گرفته، تاثیر زیادی در یادگیری کودکان نه یا ده ماهه نداشته است
